شناسایی الگوهای ذهنی اساتید الکترونیکی دانشگاه تهران در نقش یاددهنده: پژوهشی برمبنای روش کیو

دستیابی به اهداف یادگیری الکترونیکی یکی از چالش‌هایی است که بسیاری از دانشگاه‌ها همانند دانشگاه تهران با آن مواجه است. از آنجا که مدرس در فضای الکترونیکی با ارائه شیوه‌های خلاقانه امور یادگیری را تسهیل و مدیریت می‌کند، تقویت این شیوه‌ها یکی از راه‌های دستیابی به اهداف آن است. اما یکی از عواملی که بر انتخاب این شیوه‌ها اثر می‌گذارد درک مدرسان نسبت به نقش خود در این حوزه نوین است و اهمیت درک نقش، تأثیری است که بر خروجی فرآیند یاددهی- یادگیری دارد. براساس گزارش مرکز آموزش‌های الکترونیکی دانشگاه تهران در سال 89، با توجه به میزان موفقیت فارغ‌التحصیلان،تنها 53/2 درصد اساتید درک درستی از نقش خود داشته، منطبق با این نظام، فعالیت کرده‌اند و سایرین با همان نگرش سنتیِ معلم‌محور، به تدریس مشغول بوده‌اند. با توجه به این مسئله، هدف پژوهش حاضر "شناسایی ذهنیت مدرسان الکترونیکی دانشگاه تهران در نقش یاددهنده" است. در این راستا ابتدا تالار گفتمان درباره‌ی شیوه‌های عملکرد مدرسین الکترونیکی بررسی سپس نمونه‌ی معرفی از این گفتمان‌ها که نمایان‌گر نحوه‌ی تدریس الکترونیکی در دانشگاه تهران است، انتخاب و با استفاده از روش کیو، عبارات تالار گفتمان تحلیل و چهار الگوی ذهنی آشکار و نامگذاری می‌شود: انتقال‌دهنده دانش، مشارکت‌کننده، وساطت‌کننده و طراح محتوا. الگوی ذهنی انتقال‌دهنده دانش به‌دلیل آنکه تعداد بیشتری از مشارکت‌کنندگان روی آن دارای بار عاملی بودند و جایگاه مشارکت‌کنندگان نمایندهِ این الگوی ذهنی در مطالعه کیو مهم تلقی می‌شد، نسبت به سایر الگوها غالب است.